به من گفتند ساکت باش؛ سخنرانی پرشورِ رپر امریکایی برای غزه + فیلم
تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۵۷۱۱۴
«دختر ۵ ساله‌ام عاشق تاب خوردن است. او را تماشا می‌کردم و فکر می‌کردم چه تجملی است که نگران نباشیم بمبی در زمین بازی روی سر ما ریخته می‌شود!»؛ این بخشی از صحبت‌های رپرِ مشهور امریکایی است که ویدیوی سخنرانی و شعارهایش در حمایت از فلسطین و غزه پربازدید شده است.
به گزارش ایسنا، بن هَگِرتی با نام مستعار «مَکلِمور»، خواننده و رپر معروف ۴۰ ساله امریکایی است که ۱۰ میلیون دنبال‌کننده در یوتیوب و ۵ میلیون دنبال‌کننده در اینستاگرام دارد و دو ترانه از او در بیلبورد آمریکا به رتبه یک دست یافته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مکلِمور علاوه بر آنکه در تجمع واشنگتن برای حمایت از فلسطین، سخنرانی پربازخوردی انجام داده است، از کارزاری برای جمع آوری ۱۰ میلیون دلار کمک فوری برای کودکان غزه حمایت می‌کند.
مَکلِمور در سخنرانی خود در تجمع واشنگتن برای فلسطین که علاوه بر فضای مجازی، در رسانه‌های امریکایی نیز بازتاب ویژه‌ای داشت (در پایان این خبر، ویدیو را تماشا کنید)، می‌گوید که «آنها به من گفتند ساکت باش» و سپس تاکید می‌کند که «من به اندازه کافی می‌دانم که این یک نسل کشی است. من از گفتن حقیقت نمی‌ترسم».
این رَپر امریکایی با انتشار ویدیوی سخنرانی‌اش درباره آزادی فلسطین که با جمله «به اندازه کافی می‌دانم که این یک نسل‌کشی است» شروع می‌شود، نقل قولی از یکی از رهبران جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی را به اشتراک می‌گذارد که گفته بود: «اگر در بی‌عدالتی‌ها بی‌طرف باشید، طرف ستمگر را انتخاب کرده‌اید»او این ویدیو را با نقل قولی از دزموند توتو، اسقف اعظم و از رهبران جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی به اشتراک گذاشته است که گفته بود: «اگر در بی‌عدالتی‌ها بی‌طرف باشید، طرف ستمگر را انتخاب کرده‌اید».
او سپس در پستی اینستاگرامی مجددا سخنانش درباره اسرائیل و کودکان غزه را تکرار کرده است.
مکلمور در بخش‌هایی از متنی که به اشتراک گذاشته، آورده است:
«من صدای شعارهای آزادی را در سراسر خیابان شنیدم؛ همه خواستار پایان دادن به نسل کشی در غزه بودند. من شاهد همبستگی با فلسطین بودیم که به همه طیف‌های انسانی گسترش یافت. جوانان یهودی و مسلمان در کنار هم در حال راهپیمایی بودند».
او اضافه می‌کند: «گفت‌وگوهای زیبایی با خاخام‌های یهودی داشتم که به همان دلایل من برای راهپیمایی حاضر شدند. مردم متحد هرگز شکست نخواهند خورد. من بارها و بارها آن را در طول روز در واشنگتن می‌شنیدم. خشونت به عنوان انتقام هرگز صلح پایدار برای ما به ارمغان نمی‌آورد. مجازات دسته جمعی هرگز موجه نیست. و تا زمانی که اقدامات نتانیاهو و دولت اسرائیل (با حمایت بی‌چون و چرای آمریکا) ریشه در خشونت داشته باشد، هرگز ما را امن‌تر نمی‌کند».
این رپر امریکایی در ادامه تاکید می‌کند که یهودستیز نیست: «من با تمام وجود یهودی ستیزی را به هر شکلی محکوم کنیم. همچنین من متعهد به استفاده از صدایم برای مقاومت در برابر نسل‌کشی و پاکسازی قومی هستم که در حال حاضر در غزه انجام می‌شود».
او می‌گوید یکی از زیباترین چیزهایی که دیده ام این است که تعداد زیادی از یهودیان در همبستگی برای آزادی فلسطین و دعوت به آتش بس حضور داشتند.
مکلمور سپس به فرزند دخترش اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: «من دیروز بعد از اینکه از تجمع واشنگتن به خانه برگشتم، دخترم کوکو را به پارک بردم. او ۵ ساله است وعاشق تاب خوردن است. در حالی که داشتم او را تماشا می‌کردم، فکر می‌کردم چه تجملی است که نگران نباشیم بمبی در زمین بازی روی سر ما ریخته می‌شود! یا ناراحتی غیرممکن از ندانستن اینکه پس از بازگشت به خانه، آیا بقیه اعضای خانواده هنوز زنده هستند یا خیر؟»
وی سپس تاکید می‌کند تا زمانی که مردم فلسطین نتوانند همان تجمل آزادی و صلح ساده را تجربه کنند، ما باید به راه خود ادامه دهیم.
من متعهد به استفاده از صدایم برای مقاومت در برابر نسل‌کشی و پاکسازی قومی هستم که در حال حاضر در غزه انجام می‌شود. یکی از زیباترین چیزهایی که دیده ام این است که تعداد زیادی از یهودیان در همبستگی برای آزادی فلسطین و دعوت به آتش بس حضور داشتنداین خواننده امریکایی سپس چند اکانت اینستاگرامی که آنها را «افراد شگفت انگیز» می‌خواند، معرفی کرده است؛ آنها افرادی هستند که هنوز در غزه هستند یا افراد دیگری که صحبت کردن از غزه را به زندگی خود تبدیل کرده اند.
مکلمور در پست دیگری نیز ویدیویی از سخنرانی «رشیده طلیب» نماینده کنگره آمریکا را به اشتراک گذاشت که به دلیل سخنانش درباره اسرائیل و حماس توبیخ شد.
او در این‌باره نوشته است: «این باعث اشک من شد. رشیده طلیب تنها آمریکایی فلسطینی در کنگره است و مجلس با شرمساری به دلیل تعهد او به حقوق فلسطینیان به توهین او رای داد. این جایی است که کنگره در آن قرار دارد و ما باید در مبارزه با آن بی‌امان باشیم. سرکوب انسانیت. ممنون از صداقت و قلبت رشیده».
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: جنایت نسل کشی در بیمارستان المعمدانی نسل کشی در غزه حمله به غزه کودکان فلسطینی مرضیه برومند گنکور محمد تقی فهیم بسته اخبار فرهنگی هنری ایسنا نسل کشی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۵۷۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دموکراسی دروغین آمریکا و برخورد‌های دوگانه
هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان آمریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر شده و مشخص می‌شود آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» عرضه شده، دروغی بیش نبوده است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، حسن رشوند در یادداشتی نوشت: هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان آمریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر می‌شود و تازه مردم آمریکا و ملت‌های جهان متوجه می‌شوند آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» به آنها عرضه شده، دروغی بیش نبوده است.
این روز‌ها جامعه دانشگاهی امریکا با التهابات شدیدی مواجه است آن هم نه برای نیاز‌های مادی یا ضعف در بخش‌هایی از نظام آموزشی، بلکه برای موضوعی که مقامات امریکایی از گذشته تاکنون به دروغ، خود را مدافع سرسخت آن می‌دانند و آن یدک کشیدن عنوان آزادی و حقوق بشر برای نظامی است که تجربه 250 ساله حکمرانی درکاخ سفید مملو از ظلم و تعدی به حقوق انسان‌ها در همین بستر دروغین آزادی از نوع امریکایی آن بوده است.
چند روزی است که دانشگاه‌های امریکا صحنه تظاهرات گسترده دانشجویان و اساتید در حمایت از مردم مظلوم غزه و اعتراض به ارتکاب جنایات جنگی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها است و همزمان پلیس و مقامات ایالتی در اقداماتی هماهنگ، تلاش می‌کنند با دستگیری‌های گسترده و تهدید به اخراج دانشجویان کمپ‌های تحصن دانشجویان را در دانشگاه‌هایی، چون تگزاس، کلمبیا و کالیفرنیا برچینند و با بیش از 25 دانشگاه بزرگ این کشور برخورد پلیسی از نوع خشن داشته باشند.
نباید از این نکته غافل بود که محیط‌های علمی در امریکا در چنبره دستگاه‌های نظامی و امنیتی است و همان‌گونه که برخی تحصیلکردگان این دانشگاه‌ها گفته‌اند نمی‌توان این مراکز را صرفاً محیط‌های علمی دانست و طبیعی است وقتی محیطی با کارکرد چند منظوره فعالیت می‌کند، هرنوع اعتراض اجتماعی یا سیاسی زیر ذره بین نهاد‌های امنیتی- نظامی قرار می‌گیرد و پلیس با مشاهده اتفاقی یا اعتراضی در دانشگاه به خود اجازه می‌دهد به این محیط‌ها وارد شده و آنها را سرکوب کند. اتفاقی که این روز‌ها در دانشگاه‌های امریکا می‌افتد از این جنس است. حتی برخی از مدیران دانشگاه‌ها به دلیل واکنش‌هایشان به ناآرامی‌ها مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. تا آنجا که سنای دانشگاه کلمبیا قطعنامه‌ای را تصویب کرد که مینوش شفیق، رئیس بریتانیایی- امریکایی دانشگاه کلمبیا را که اصالتی مصری دارد، به بی‌توجهی به طی روند قانونی در قبال دانشجویان و آسیب رساندن به آزادی علمی در نتیجه سرکوب اردوگاه معترضان متهم کرد. شفیق به پلیس نیویورک مجوز داده بود وارد اردوگاه دانشجویان دانشگاه کلمبیا شود و اقدام به بازداشت دسته‌جمعی بیش از 100 دانشجو کند. این اجازه، بحرانی کم‌سابقه را در تاریخ این دانشگاه برجسته امریکایی رقم زد. آخرین باری که مقامات دانشگاه کلمبیا به پلیس اجازه داده بودند وارد فضای دانشگاه شود و دانشجویان معترض را سرکوب کند، به اعتراضات سال 1968 (حدود 56 سال قبل) علیه جنگ ویتنام برمی‌گردد. درنتیجه این اعتراضات، دانشگاه کلمبیا اعلام کرد تا پایان نیم‌سال تحصیلی کنونی، کلاس‌های خود را به صورت نیمه‌حضوری و نیمه‌مجازی برگزار می‌کند. در همین حال، سخنگوی این دانشگاه می‌گوید شرکت‌کنندگان در تجمعات حامی فلسطین، در حال شناسایی هستند و با اخراج موقت از دانشگاه مجازات خواهند شد. این وضعیت دانشگاهی است که در میان دانشگاه‌های دنیا برند محسوب می‌شود و جوانان کشور‌های دیگر برای رسیدن به آنجا سر و دست می‌شکنند.
ورودپلیس به دانشگاه کلمبیا و دیگر دانشگاه‌های امریکا را مقایسه کنید با اتفاقی که در کوی دانشگاه در سال 1378 در ایران افتاد. با این تفاوت که اعتراض دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های امریکایی نه موضوع داخلی، بلکه یک موضوع جهانی و اعتراض به نسل کشی بود که توسط رژیم صهیونیستی ده‌ها هزار کیلومتر دورتر از سرزمین امریکا اتفاق افتاده است. آنچه در دانشگاه‌های امریکا در حال رخ دادن است بسیار متفاوت از آن چیزی است که در سال 78 در کوی دانشگاه اتفاق افتاد.
اعتراضات دانشگاه‌های امریکا صرفا تجمع و تحصن مسالمت آمیز برای نسل کشی مردم غزه بود که با خشونت بی‌حد و حصر پلیس با ورود به دانشگاه صورت گرفت و دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگیر و بازداشت شدند. تجمعات این روز‌های دانشگاه‌های امریکا که در بستر نظام لیبرالیسم و با شعار آزادی و دموکراسی شکل گرفته به خشونت انجامیده و هزاران دانشجو و استاد روانه بازداشتگاه‌های پلیس شده‌اند و در آستانه اخراج و تعلیق قرار دارند. این در حالی است که در حادثه کوی دانشگاه تهران اعتراضات ساختارشکنانه و صرفا با رویکرد داخلی و با خشونت و تخریب اموال دانشگاه بود و وقتی پلیس برای فروکش کردن این وضعیت وارد کوی دانشگاه شد از تاج زاده معاون سیاسی وقت وزارت کشور گرفته تا معین وزیر علوم به صحنه آمدند و پلیس را مورد عتاب قرار دادند تا جایی که از شورای امنیت ملی مجوز عدم ورود پلیس در دانشگاه را دریافت کردند.
تفاوت دو محیط علمی در ایران و امریکا برای دو تجمع کاملاً متفاوت، تا این حد است که در امریکا پلیس تحت حمایت رئیس دانشگاه و همه ارکان حکومت وارد دانشگاه می‌شود و هر رفتار خشنی را انجام می‌دهد ولی در ایران هر رفتار خشنی توسط تعدادی دانشجو در محیط دانشجو صورت می‌گیرد و مورد حمایت مسئولان وقت وزارت علوم قرار می‌گیرد. در امریکا دانشجو و استاد کتک می‌خورد و اینجا پلیس با آجر و سنگ مورد حمله قرار می‌گیرد. در امریکا مهد دموکراسی دروغین، رئیس دانشگاه و مسئولان کاخ سفید برای ورود پلیس آن هم برای ضرب و شتم و دستگیری معترضان دانشجویی به خط می‌شوند و اینجا عکس آن عمل می‌کنند. آنجا با اعتراض دانشجویان در حمایت از مردم غزه و نسل کشی صهیونیست ها، استاد فلسفه و علوم سیاسی در کنار دانشجویان قرار می‌گیرد، کتک می‌خورد، روانه بازداشتگاه پلیس و در معرض اخراج و تعلیق قرار می‌گیرد، اینجا ازکسانی که کوچک‌ترین حرکت پلیس کشورمان را زیر ذره‌بین قرار می‌دادند و برای آن توئیت می‌زدند و فضای مجازی را برای حرکت بر ضد پلیس آماده می‌کردند، خبری از تقبیح حرکت خشن پلیس امریکا و برخورد با استادان و دانشجویان نیست. اینجا خبری از جیغ بنفش زیبا کلام، حاتم قادری، محمد فاضلی و مویه کردن آنها برای دانشجویان و اساتیدی که هر روز در زیر مشت و لگد پلیس امریکا قرار دارند، نیست. البته نمی‌توان به این افراد خرده گرفت چراکه وقتی حقانیت موضوعی در زیر چتر لیبرالیسم و دموکراسی غربی تفسیر شود، خونریزی کودکان غزه مباح و تظلم‌خواهی دانشجو و استاد امریکایی برای کودکان و زنان غزه عمل خلاف و مستحق مجازات از نوع رفتار پلیس امریکا خواهد بود.
منبع: جوان
انتهای پیام/
جاده کندوان یک طرفه شد